Paryż, 1899 rok: Prezydent Félix Faure właśnie zmarł w ramionach swojej kochanki Marguerite Steinheil. Republika jest na skraju zapaści. Prefekt Lépine zostaje wezwany z emerytury z powrotem do pracy.

Meg, prostytutka, która została szpiegiem Puybarauda, szefa policji i zaprzysięgłego wroga prefekta, infiltruje Guérinów.

Inspektor Jouin jest zakochany w Jeanne, młodej prawniczce, która nie może praktykować, ale pracuje u Maître'a Weidmanna w paryskiej dzielnicy żydowskiej i postanawia pomóc w sprawie Bergera.

Policja pracuje nad rozwiązaniem sprawy Bergera — na kilka dni przed rozpoczęciem procesu Dreyfusa na ulicach Paryża rośnie napięcie. Lépine udaremnia pułapkę zastawioną na jego żonę.

Meg ulega czarowi Gabriela Sabrana, choć pojawia się coraz więcej dowodów przeciwko niemu w śledztwie dotyczącym zabójstwa Josephine.

Paryż przełomu XIX i XX wieku. Na ulicach nacjonaliści biją się z anarchistami. W stołecznej prefekturze trwa walka o wpływy. Młody detektyw, Antoine Jouin, staje na czele dochodzenia w sprawie okaleczonych zwłok wyłowionych z Sekwany. To początek śledztwa, którego stawką okazuje się bezpieczeństwo republiki. Zapraszamy na kryminał mówiący o tym, że belle époque była piękna, lecz tylko z nazwy.

Podczas gdy Maman Guérin ustala ostatnie szczegóły zamieszek, które planowane są na Rue Chabrol, prefekt Lépine otrzymuje niespodziewaną pomoc ze strony anarchistów.

Jouin chce poznać całą prawdę o Sabranie, ale ryzykuje utratę Jeanne; tymczasem Meg myśli już o przyszłości i zaczyna ostateczną rozgrywkę z prefektem.