We wrześniu 2006 roku w kościele św. Patryka w Glasgow znaleziono zwłoki Angeliki Kluk, polskiej studentki, która przyjechała do Szkocji na wakacje. Prowadzący śledztwo nadinspektor David Swindell wkrótce znalazł poszlaki świadczące o tym, że Angelika nie była pierwszą ofiarą sprawcy.

W 1991 roku trzynaścioro dzieci doznało zapaści w trakcie pobytu w szpitalu w Lincolnshire. Czworo z nich zmarło. Lekarze byli zaskoczeni tak dużą liczbą zgonów, sprawą zajęła się policja. I choć wiele wskazywało na przyczyny naturalne, nadinspektor Stuart Clifton był przekonany, że na oddziale dziecięcym grasuje zabójca.

1 października 2012 roku pięcioletnia April Jones zaginęła podczas zabawy w małej walijskiej wiosce. Siedmioletni świadek opisał mężczyznę w szarej furgonetce, którego wtedy widział. Nadinspektor Andy John poszedł tym śladem. Setki ochotników szukały małej April, a policja robiła wszystko, by schwytać podejrzanego.

Przez 17 lat w południowym Londynie grasował bezwzględny przestępca, który okradał i gwałcił starsze osoby. Atakował nocą i zawsze był zamaskowany, a pozostawione przez niego ślady DNA nie pomogły w ustaleniu jego tożsamości. Aby znaleźć sprawcę, policja zdecydowała się na niestandardowe kroki.

W latach 80. i 90. w Wielkiej Brytanii doszło do około 200 zabójstw i napaści na prostytutki. Policja podejrzewała, że wiele z nich mógł popełnić jeden człowiek, ale brakowało jej dowodów. W 1997 roku w Leicestershire zabezpieczono ślady DNA, które z czasem naprowadziły śledczych na trop seryjnego mordercy, zwanego Rozpruwaczem z Midlands.

We wrześniu 2009 roku w sennej wiosce Fakenham w Norfolk doszło do brutalnego morderstwa nowo przybyłego mieszkańca, Stevena Murphy'ego. Dlaczego ktoś miałby zabić tego samotnego mężczyznę? Sprawca niemal nie pozostawił po sobie śladów. Czy zaplanował zbrodnię idealną?